Kilka lat temu pojawiało się w mediach wiele historii o niechcianych, przymusowych lokatorach, o których nieuczciwi sprzedający nieinformowani nabywców. Kupujący – już po wyłożeniu pieniędzy i zakupie mieszkania dowiadywał się, że w nabytej nieruchomości mieszka lokator, który ma podpisaną „umowę o dożywociu”. A według niej może dożywotnio mieszkać w lokalu, co więcej, w umowie może być zapis, że właściciel mieszkania musi roztaczać nad nim opiekę.
Taka opcja dla niektórych nabywców może być jednak szansą. Szczególnie osób które kupują nieruchomość z dalszymi planami, na przykład dla małych jeszcze dzieci, albo jako zabezpieczenie finansowe na przyszłość. Kupujemy mieszkanie za nieduże pieniądze, a w zamian zobowiązujemy się, że starsza osoba je zamieszkująca będzie mogła w nim do śmierci mieszkać. Jeśli nam to nie przeszkadza, możemy się zobowiązać nawet do opieki nad nią. W takich sytuacjach zdarzają się nawet sytuacje kiedy mieszkanie przejdzie na naszą własność za drobną kwotę lub niemal za darmo. Oczywiście trudno pominąć etyczny aspekt sprawy. Z obowiązku opieki powinniśmy się uczciwie wywiązać, więc i tu warto się zawczasu przyjrzeć z jakim człowiekiem będziemy mieli do czynienia.
Jeśli nie roztaczamy opieki nad lokatorem to w grę wchodzą jeszcze inne opcje. Możemy próbować zapewnić naszemu lokatorowi inne małe mieszkanie. Na przykład wynająć je i spróbować dogadać się z nim, żeby za opłatą, która pozwoli mu na przykład na wynajęcie opieki, się tam wyniósł.